در سال 1941، J.R. Winfield بریتانیایی و J.T. دیکسون برای اولین بار با موفقیت توسعه یافتالیاف پلی استردر آزمایشگاه از اسید ترفتالیک و اتیلن گلیکول به عنوان مواد اولیه استفاده کردند و نام آن را تریلن گذاشتند. در سال 1953، ایالات متحده الیاف پلی استر را با نام تجاری Dacron تولید کرد. پس از آن، الیاف پلی استر به سرعت در کشورهای مختلف در سراسر جهان توسعه یافت. در سال 1960، تولید جهانی الیاف پلی استر از الیاف پلی اکریلونیتریل پیشی گرفت و در سال 1972 از الیاف پلی آمید پیشی گرفت و به بزرگترین نوع الیاف مصنوعی تبدیل شد.
این به نام عمومی الیاف ساخته شده از پلی استر اطلاق می شود که توسط پلی تراکم دیول های مختلف و اسیدهای دی کربوکسیلیک آروماتیک یا استرهای آنها تولید می شود.
از آنجایی که فیبر پلی اتیلن ترفتالات نوع اصلی آن است، معمولاً برای اشاره به این الیاف به آن الیاف پلی استر می گویند. این نوع الیاف ظاهری شفاف و پایداری حرارتی خوبی دارد، اما رطوبت سنجی کمی دارد. آنها عمدتا برای ساخت اقلام مختلف لباس، ملافه، وسایل دکوراسیون داخلی و غیره استفاده می شوند. انواع منفرد مانند الیاف پلی اتیلن 2،6-نفتالات عمدتاً در صنعت استفاده می شود.
الیاف پلی استراشاره به نام عمومی الیاف ساخته شده از پلی استر است که توسط پلی تراکم دیول های مختلف و اسیدهای دی کربوکسیلیک آروماتیک یا استرهای آنها تولید می شود. انواع خاص عبارتند از: الیاف پلی اتیلن ترفتالات (PET)، الیاف پلی بوتیلن ترفتالات (PBT)، الیاف پلی تری متیلن ترفتالات (PTT)، پلی ترفتالات-1، الیاف 4-سیکلوهگزان متیل (PCT)، پلی-2،6-فیبر اتیلن (ENPA) و انواع اصلاح شدهالیاف بر پایه پلی استر.